Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Η ΖΩΗ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ( ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΕ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ )

Το ποίημα του βιβλίου μας, που είναι από το βιβλίο του Σεφέρη, "Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά", μας μιλάει για τόπους μακρινούς και ανθρώπους τόσο διαφορετικούς αλλά και ταυτόχρονα τόσο όμοιους με εμάς.
Το παραπάνω ποίημα μοιάζει με λίμερικ. Τα λίμερικ, είναι αγγλικά ποιηματάκια "με ή χωρίς νόημα" συνήθως με πέντε στίχους και έχουν τις πιο πολλές φορές αστείο περιεχόμενο.  Από τους 5 στίχους ομοιοκαταληκτούν ο πρώτος, ο δεύτερος και ο πέμπτος στίχος μεταξύ τους και ο τρίτος με τον τέταρτο.




                  μαθητές της ΣΤ΄ τάξης έγραψαν τα δικά τους ποιηματάκια. Να μερικά:
                 
Είτανε μια κοπέλα απ’ τη Σάμο                            Ήτανε μια κοπέλα από τη Γαλλία
που έχωσε το δεξί της στην άμμο                      και πήγε μια βόλτα στον κυρ Ηλία
και με τ’ άλλο το χέρι                                                να πάρει γάλα, μαρμελάδα
εκρατούσε ένα αστέρι                                               για το ταξίδι στην Ελλάδα
ετούτη η κοπέλλα απ’ τη Σάμο.                          να δει τη φίλη της την Αμαλία.

                                    Ένα ψηλό αγόρι από την Ισπανία                                          
είχε ραντεβού με μια κοπέλα στη γωνία
κάθισαν σ’ ένα παγκάκι και μιλούσαν
και τον έρωτά τους τραγουδούσαν
και η ζωή τους ήταν μια ταινία.




Ο Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Σεφεριάδης και γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 29 Φεβρουαρίου/13 Μαρτίου 1900


Αν και η παιδεία του ήταν περισσότερο ευρωπαϊκή παρά ελληνική, όχι μόνο δεν απαρνήθηκε την ελληνική λογοτεχνία, αλλά την καλλιέργησε σε βάθος με σκοπό να την ανανεώσει. Στην ποίησή του επηρεάστηκε από τον Έλιοτ (T.S Elliot), τον Κλωντέλ, το Βαλερί κι από τον Πάουντ (Ezra Pound).
Αυτό όμως που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο μεγάλο μας ποιητή είναι η εθνική καταστροφή του 1922 κι ο ξεριζωμός του μικρασιατικού ελληνισμού.


Το 1963 η φήμη του Σεφέρη ξεφεύγει από τα όρια της πατρίδας μας κι απλώνεται σε όλον τον κόσμο με τη βράβευσή του με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Είναι ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με το μεγαλύτερο πνευματικό βραβείο του κόσμου ενώ ακολούθησε το 1979 ο Οδυσσέας Ελύτης.
Όταν το 1967 η δικτατορία στην Ελλάδα κατέλυσε το σύνταγμα κι ανέστειλε τις ατομικές ελευθερίες, ο Σεφέρης εκδηλώθηκε έντονα εναντίον της, τόσο γραπτά, όσο και με δηλώσεις του.
Δυστυχώς όμως, τέσσερα χρόνια αργότερα το 1971, έκλεισε για πάντα τα μάτια του, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στη νεοελληνική λογοτεχνία.

                                                                        
                                                                           
                                                                            
                                                               








                                                               
                                                     



.
          
                                                       
                                                 

                               
               
               
               





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου